mijn ervaring met de healthsystem in amerika

Hoi lieve volgers,

Zoals jullie waarschijnlijk al gehoord hebben of gelezen op Facebook, lag ik een nacht in het ziekenhuis afgelopen weekend. Ik bleek blindedarm ontsteking te hebben. Het was een hele drama, gelukkig had ik een hele lieve huisgenoot die bij mijn zijde was voor 11 uur lang. Ik was vrijdag naar school geweest en alles was goed (was woensdag ziek was blijkbaar het begin ervan). Ik kwam thuis en mn buik deed heel erg pijn, na 3 uur was ik met mn huisgenoot naar campus gelopen om naar de nurse te gaan, maar die bleek al dicht te zijn. De land lord had ons naar de walk in clinic gebracht, na een half uur wachten was ik aan de beurt, werd doorgestuurd naar de emergrncy room. Was er om 7 uur Savonds, de landlady kwam om 8 uur Savonds, heb 3 uur met pijn in de wachtkamer gezeten, de landlady was boos op de mensen omdat ik zat te huilen en echt veel pijn had. Om 10 uur Savonds werd ik omgeroepen en werd in bed op de in de hals gezet en moest me omkleden in een gown. Om 11 uur Savonds kreeg ik een infuus en te horen dat ik een infectie had ze wisten alleen niet waar dus kreeg een CT scan. Om 12 uur kreeg in een liquid om t drinken en moest een uur inwerken zodat ze konden zien waar de infectie zat. Om 1 uur Snachts kreeg ik eindelijk de CT scan en om 3 uur snachts zeiden ze dat ik ren blinde darm ontsteking had en dat ik moest blijven en dat ze me gingen opereren in de ochtend. Kreeg een bed en ze namen om 4 uur snachts al mn vitals en kon eindelijk gaan slapen. Werd om half 8 sochtends wakker gemaakt door de nurse en de chirurg en on 8 uur sochtends werd ik naar de operatie kamer gebracht, ze waren heel aardig en maakte me minder bang. Werd om half 10 wakker in de recovery room, toen ik weer op mn kamer was kwam ons mam en heb daar de hele dag tot 6 uur Savonds gezeten (mocht toen naar huis). Het is nu bijna een week verder en heb nog steeds pijn maar ben vandaag voor het eerst naar school geweest voor een uurtje en dat ging wel goed was pijnlijk maar overleefd het. Ik ben niet boos op de nurses in het ziekenhuis, ze waren allemaal heel aardig en ze werkte allemaal heel hard, er waren gewoon te veel gewonden en te weinig mensen om te helpen.

Ik was heel blij dat ons mam voor me gezorgd heeft, daardoor kon ik meer rusten en sneller herstellen. Ik ben blij dat ze dicht bij woont en dat ze meteen een bus had genomen In de ochtend om er voor me te zijn.

Verder heb ik niet heel veel te melden heb een rustige week gehad, ben niet veel buiten geweest. Mn professors waren gelukkig heel goed over dat ik niet naar school kwam en dat ik dingen moet inhalen.

Sorry dat het beetje een rare blog is, ik ben heel blij dat ik me beter begin te voelen en heb nu pas echt gezien hoe erg de Health system is in Amerika en dat er veel moet veranderen.

Tot de volgende blog.